Кантакты
Аўдыягід
Апісанне
Напэўна, няма ў свеце месца, дзе б не чулі пра Хатынь. 22 сакавіка 1943 года на ціхую мірную вёску напалі фашысцкія карнікі. 149 жыхароў вёскі, 75 з якіх – дзеці, самаму маленькаму з іх было ўсяго толькі сем месяцаў, сагналі ў калгасны хлеў, абвясціўшы іх заложнікамі, і жыўцом спалілі. Затым спалілі ўсю вёску: 26 хат Хатыні. Цяпер тут мемарыял, поўны смутку і гневу, напамін пра трагедыю 136 вёсак Беларусі, якія былі ператвораныя ў попел разам з іх жыхарамі, і яшчэ пра сотні спаленых вёсак, з якіх 186 не адрадзіліся, так як не было каму адраджаць. Комплекс ствараўся некалькі гадоў, афіцыйна быў адкрыты 5 ліпеня 1969 года, ён паўтарае планіроўку былой вёскі: на месцы кожнага спаленага дома стаіць помнік-зруб, усярэдзіне якога – абеліск, які нагадвае печкавую трубу, і звон, які ніколі не змаўкае. У цэнтры – 6-мятровая скульптура «Нескароны чалавек», якая паказвае мужчыну з мёртвым хлопчыкам на руках. Вобразам паслужыў вясковы каваль Іосіф Камінскі, які выжыў і знайшоў свайго смяротна раненага сына. Гэта была звычайная беларуская вёска, у якой жылі мірныя людзі, такія як мы. Яны любілі, спадзяваліся і марылі, і ўсё змянілася ў адно імгненне, калі прыйшоў вораг і адабраў у іх жыццё. Мы павінны ведаць пра гэта і шанаваць памяць пра нявінныя ахвяры і пра тых, хто загінуў у баях за Радзіму, каб жахі вайны ніколі не паўтарыліся. «…Люди, внимайте!... Слезы теперь не нужны. Вы разожгите от вечного факела Гнев против новой войны…» Гэта радкі з верша Наталлі Канчалоўскай.
Каментарыі